ارتباطات، آموزش و آگاهی‌بخشی عمومی (CEPA)
ارتباطات، آموزش و آگاهی‌بخشی عمومی (CEPA)، ابزارها و راهبردهای مهمی برای حفاظت و بهره‌برداری پایدار از تنوع زیستی هستند. این مفاهیم علم و اکولوژی را به واقعیت اجتماعی و اقتصادی مردم پیوند می‌زنند و چراغ راهی برای اجرای کنوانسیون تنوع زیستی هستند. مرجعیت ارتباطات، آموزش و آگاهی بخشی عمومی کنوانسیون تنوع زیستی، فرایندهایی را دنبال می‌کند که موجب ایجاد انگیزه و بسیج اقدامات فردی و جمعی می‌شود و دامنه‌ای از ابزارهای اجتماعی از جمله تبادل اطلاعات، گفتمان، آموزش، و بازاریابی را در بر می‌گیرد و حوزه‌های مختلف کشاورزی، منابع طبیعی و محیط‌زیست را در بر می‌گیرد.
واژه‌های ارتباطات، آموزش و آگاهی‌بخشی عمومی (CEPA) از موارد زیر تشکیل شده‌اند:
C: معرف واژه‌های ارتباطات، اتصال دادن، ظرفیت‌سازی و تغییر در رفتار است (همه در ادبیات انگلیسی با C شروع شده‌اند).
E: معرف واژه‌های آموزش، توانمندسازی (یادگیری و بروز نمودن حرفه‌ای) است (همه در ادبیات انگلیسی با E شروع شده‌اند).
P: معرف واژه‌های عمومی، آگاهی‌بخشی عمومی، مشارکت عمومی، ابزار سیاستی/ راهبردی است (همه در ادبیات انگلیسی با P شروع شده‌اند).
A: معرف واژه‌های آگاهی‌بخشی، اقدام، یادگیری اقدام‌محور و اقدام‌پژوهی است (همه در ادبیات انگلیسی با A شروع شده‌اند).
بنابراین تأکید اصلی ارتباطات، آموزش و آگاهی بخشی عمومی (CEPA) بر موارد زیر است:
- فرایندهایی که اقدامات فردی و جمعی مربوط به تنوع زیستی را جذب نموده، تشویق کرده و بسیج می‌کند.
- دامنه گسترده‌ای از ابزارهای اجتماعی از جمله تبادل اطلاعات، گفتمان مشارکتی، آموزش و بازاریابی اجتماعی را در بر می‌گیرد.
- منافع مشترکی را بین ذی‌نفعان برای حفاظت و بهره‌برداری پایدار از تنوع زیستی ایجاد می‌کند.
- ابزارهایی را برای توسعه شبکه‌ها، همکاری‌ها و حمایت از مدیریت دانش فراهم می‌سازد.
- شیوه‌هایی را برای مدیریت فرایندهای گفتمان چندین ذی‌نفع و ایجاد همکاری گروه‌های مختلف فراهم می‌سازد.
- یادگیری اقدام‌محور و اقدام‌پژوهی را به‌عنوان ابزارهایی برای یادگیری از تجربه، همچون در مدیریت انطباقی در بر می‌گیرد.
- ابزارهایی را برای توسعه ظرفیت پشتیبانی از تنوع زیستی فراهم می‌کند.
- به‌عنوان یک فرایند مدیریت تغییر بسیار حیاتی برای اجرای NBSAPها عمل می‌کند.
بازگشت به صفحه اصلی