كنوانسيون تنوع زيستي در دهمين كنفرانس متعهدین به كنوانسيون كه در سال 2010 در آيچي پرفكچر در ناگوياي ژاپن برگزار شد، پنج هدف اصلی استراتژيك را براي سال‌هاي 2011 تا 2020 در نظر گرفت که به "اهداف تنوع زيستي آيچي" معروف هستند. اهداف پنچگانه استراتژيك 2020-2011 عبارتند از:

1) پرداختن به علل از بین رفتن تنوع زيستي

       2) كاهش فشارهاي مستقيم وارد بر تنوع زيستي و ترويج بهره برداري پايدار

       3) بهبود وضعيت تنوع زيستي از طریق حفاظت از اكوسيستم ها، گونه ها و تنوع ژنتيكي

       4) افزايش منافع همگاني از تنوع زيستي و خدمات اكوسيستمي

       5) پيشبرد اجرا از طريق برنامه‌ريزي مشاركتي، مديريت دانش و ظرفيت سازي

   افزايش آگاهي: تا پايان سال 2020 مردم از ارزش‌هاي تنوع زيستي و اقداماتی كه مي‌توانند براي حفاظت و استفاده پايدار از تنوع زيستي بردارند آگاه شده باشند.

   یکپارچه سازي ارزش‌هاي تنوع زيستي : تا پايان سال 2020، ارزش‌هاي تنوع زيستي در راهبردهاي توسعه ملي و محلي، فقرزدايي و فرآيندهاي برنامه‌ريزي   گنجانده   شده و در موارد مقتضي در حسابداري ملي و سيستم‌هاي گزارش دهي جاي داده شده باشد.

  اصلاح سيستم‌هاي تشويقي: تا پایان سال 2020، مشوق‌ها از جمله سوبسیدهای مضر براي تنوع زیستی، حذف شده، به مرور خارج شده و یا اصلاح و بهسازی شده باشند و  مشوق‌هایی که در راستای حفظ و استفاده پایدار از تنوع زیستی هستند، هم سو و هماهنگ با کنوانسیون و ديگر تعهدات بين المللي مرتبط و با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی- اجتماعی ملی، توسعه یافته و به‌کار گرفته شوند.

  توليد و مصرف پايدار: تا پایان سال 2020، دولت‌ها، تجار و ذی‌نفعان در کلیه سطوح اقداماتی را در راستای دستیابی به تولید و مصرف پایدار برداشته و یا برنامه‌هایی را در این خصوص به   اجرا در آورده باشند و تاثيرات به‌کارگيري منابع طبیعی را به خوبی در محدوده اکولوژیکی ايمن حفظ كرده باشند.

  كاهش 50 درصدی از بین رفتن زيستگاه‌ها: تا پایان سال 2020، نرخ از بین رفتن تمامی زیستگاه‌های طبیعی از جمله جنگل‌ها به نصف کاهش یافته و در صورت امکان به صفر نزدیک  شده و فرسایش و قطعه قطعه شدن به طور قابل توجهی کاهش یابد.

  مديريت پايدار ذخاير زنده دريايي: تا پایان سال 2020، تمامي ذخاير بي مهرگان، ماهي‌ها و گياهان آبزي به طور پايدار، قانوني و با استفاده از روش‌هاي مبتني   بر اكوسيستم، مديريت   و بهره برداري شوند به نحوي كه از صيد بي‌رويه جلوگيري شود و  اقدامات احيا و بازيابي براي تمامی گونه‌هايي كه جمعيتشان به   شدت كاهش يافته است، در دست اقدام باشد. صيد   ماهي هيچ گونه تاثيرسوء جانبي برگونه‌هاي در معرض تهديد و اكوسيستم‌هاي آسيب پذير نداشته باشد و اثرات ماهيگيري بر ذخاير، گونه‌ها و اكوسيستم‌ها در محدوده اكولوژيكي ايمن   قرار داشته باشد.

  كشاورزي، آبزي پروري و جنگل‌داري پايدار: تا پایان سال 2020، مناطق تحت كشاورزي، آبزي پروري و جنگل‌داري با تضمين حفاظت از تنوع زيستي به   صورت پايدار مديريت شوند.

  كاهش آلودگي: تا پایان سال 2020، آلودگی‌های مختلف از جمله آلودگی‌های حاصل از مازاد مواد غذایی به سطوحی برسد که برای عملکرد اکوسیستم و تنوع   زیستی زیان آور نباشد. 

  كنترل و ممانعت از ورود گونه‌هاي مهاجم بيگانه: تا پایان سال 2020، گونه‌های مهاجم و گذرگاه‌هایشان شناسایی و اولویت بندی شده باشند. گونه‌های دارای   اولویت، کنترل و  ریشه‌کن   شوند و اقداماتي در راستای مديريت گذرگاه‌ها به منظور پیشگیری از معرفی و استقرار اين گونه‌ها صورت گرفته باشد.

  كاهش فشار بر اكوسيستم‌هاي آسيب پذير: تا پایان سال 2015، فشارهای چندجانبه آنتروپوژنیک (ناشي از انسان) بر روی صخره‌های مرجانی و دیگر   اکوسیستم‌های حساس که تحت تاثير تغییر اقلیم و اسیدی شدن اقیانوس‌ها هستند، به حداقل رسیده باشد به گونه‌ای که یکپارچگی و عملکردشان حفظ گردد. 

  افزایش مناطق حفاظت شده و بهبود وضعیت آنها: تا پایان سال 2020، حداقل 17 درصد از مناطق خشکی و آب‌های داخلی و 10 درصد از مناطق ساحلی و   دریایی بخصوص مناطقی که از   لحاظ تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، از طريق مديريتِ موثر و عادلانه‌ی ‌سيستم‌هاي     شبكه‌اي و معرف اكولوژيك مناطق حفاظت شده و ديگر اقدامات   حفاظتي اكوسيستم محور حفاظت شوند.

  پيشگيري از انقراض گونه‌ها: تا سال 2020 گونه‌های در معرض انقراض شناسایی و وضعيت حفاظتی آنها به‌خصوص گونه‌هاي آسیب‌پذیرتر بهبود یافته و پایدار گردد.

  حفظ تنوع ژنتیکی: تا سال 2020 تنوع ژنتیکی گیاهان زراعي و جانوران اهلی، پرورشي و خویشاوندان وحشی آنها که در برگیرنده گونه‌های   ارزشمند اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی   می‌باشند، حفظ شوند و راهکارهایی در راستای به حداقل رساندن فرسایش ژنتیکی و حفاظت از تنوع ژنتیکی این   گونه‌ها تدوين و اجرا گردد.

  حفاظت از اکوسیستم‌ها و خدمات آنها: تا پایان سال 2020، اکوسیستم‌هایی که خدمات حیاتی ارائه می‌کنند از جمله خدمات زیستی نظیر تامین آب، خدماتی در راستای بهبود  سلامت و   معاش انسان‌ها و خدمات رفاهی (ضمن در نظر گرفتن نیازهای زنان، جوامع محلی و اقشار فقیر و آسیب پذیر) ،احیا و حفاظت گردند.

  احياي اكوسيستم‌ها و افزايش انعطاف‌پذيري آنها: تا پایان سال 2020، حداقل 15 درصد ازاكوسيستم‌هاي تخريب شده احیا گردد، انعطاف ‌پذیری اکوسیستم‌ها  و سهم تنوع زیستی در   ذخیره سازی کربن افزایش یابد و به موجب آن به كاهش اثرات تغيير اقليم، سازگاري و مبارزه با بيابان‌زايي كمك شود.

  لازم الاجرا کردن پروتكل ناگويا : تا پايان سال 2015 پروتكل ناگويا در راستای دسترسي به منابع ژنتيكي و تسهيم عادلانه‌ی منافع حاصل از به كارگيري آنها،  مطابق با قوانين ملي، لازم   الاجرا و  عملياتي گردد. 

  پذيرش برنامه‌هاي راهبردی ملي تنوع زيستي بعنوان خط مشي هاي سياسي : تا پايان سال 2015 هر كشورِ متعهد به كنوانسيون، يك برنامه راهبرد ملي تنوع زيستي  مشاركتي و به روز   را ايجاد و به‌عنوان خط مشي سياسي تصویب و آغاز به اجراي آن نمايد.

  احترام به دانش سنتي: تا سال 2020، دانش سنتي، ابتكارات و تجارب جوامع بومي و محلي در راستای حفاظت و استفاده پايدار از تنوع زيستي و بهره برداري از ذخاير زيستي  مورد   احترام  و بهره‌برداری قرار گيرد.

  ارتقاء سطح دانش و مشاركت: تا سال 2020، دانش و تكنولوژي‌هاي مرتبط با تنوع زيستي، ارزش‌هاي تنوع زیستی، وضعيت تنوع زیستی و نتايج از بین رفتن آن، ارتقا يافته و در سطح   گسترده  به اشتراک گذاشته شده و  به‌كار گرفته شود.

  افزايش و تخصیص منابع مالي : افزایش و بهبود تخصیص منابع مالي در راستای اجراي موثر برنامه‌های راهبردي 2020-2011 تنوع زيستي. اين هدف درنتيجه نيازسنجي‌های  انجام شده   توسط كشورهاي عضو و گزارشات ناشی از بررسی، با تغييرات احتمالي روبرو خواهد شد.